Jedną z przegranych drużyn w sezonie 2010/2011 była Polonia Bytom, która opuściła Ekstraklasę. Natomiast w sezonie 2009/2010, zwłaszcza w rundzie jesiennej, Polonia była rewelacją rozgrywek utrzymując się do 10 kolejki na 3 miejscu w tabeli. W tej prezentacji pan Dariusz Tysper przedstawia podsumowanie gry defensywnej zespołu Polonii Bytom właśnie w rundzie jesiennej sezonu 2009/2010. {jcomments on}

Tab. 1 Charakterystyka liczbowa działań defensywnych zespołu „Polonii” Bytom w rundzie jesiennej sezonu 2009/2010.

Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że zespół Polonii średnio w meczu notował – 58 przegranych pojedynków 1x1. Zawodnicy Polonii średnio w meczu notowali – 73 przerwane akcje oraz mieli – 70 odbiorów piłki. W wyniku obserwacji stwierdzono, że przegrane pojedynki 1x1 w strefie obrony miały bezpośredni wpływ na wynik meczu. Podczas meczów z Ruchem Chorzów i Polonią Warszawa odnotowano dużą liczbę przegranych pojedynków 1x1 we własnym polu karnym. W meczach z Cracovią Kraków i Koroną Kielce, które zespół Polonii Bytom wygrał, zanotowano małą liczbę przerwanych akcji. Świadczy to, że w tych meczach zawodnicy z Bytomia często byli w posiadaniu piłki. Odbiór piłki w wygranym przez Polonię meczu z Piastem Gliwice miał bezpośredni wpływ na wynik spotkania. W tym meczu poloniści odebrali – 87 piłek, przy – 50 przegranych pojedynkach 1x1. Wyniki obserwacji wykazały, że każdy z poddanych analizie elementów gry defensywnej ma wpływ na wynik meczu.

Tab. 2. Charakterystyka liczbowa i procentowa przegranych pojedynków 1x1 w poszczególnych okresach czasu gry przez Polonię Bytom w rundzie jesiennej sezonu 2009/2010.

Badania wykazały, że najwięcej przegranych pojedynków 1x1 zespół Polonii Bytom odnotował w ostatnich piętnastu minutach meczu. W ciągu całej rundy w okresie od 75 – 90 minuty meczu zanotowano – 183 przegrane pojedynki 1x1. Stwierdzono, że przejawem największej liczby przegranych pojedynków 1x1 było zmęczenie zawodników. Średnio w meczu zawodnik Polonii notował – 21 przegranych pojedynków z przeciwnikiem.

Tab. 3. Charakterystyka liczbowa i procentowa odbiorów piłki przez Polonię Bytom w rundzie jesiennej sezonu 2009/2010.

Istotnym elementem procesu treningowego jest określenie, z których sektorów boiska dochodzi najczęściej do odbioru piłki. Trener na każdym szczeblu rozgrywek powinien posiadać dane statystyczne dotyczące odbiorów piłki, aby w trakcie sezonu planować konkretne jednostki treningowe pod kątem poprawy odbioru piłki i skutecznej gry zespołu w formacjach defensywnych. Na podstawie przeprowadzonej analizy uzyskano wyniki, które świadczą o tym, że zespół Polonii Bytom najczęściej odbierał piłkę w strefie ŚW – 241 razy. Średnio w meczu jeden zawodnik w sektorze ŚW – odbierał piłkę – 23 razy. Najczęstszym sposobem odbioru piłki w strefie ŚW notowano współdziałanie – 158 razy. Na podstawie analizy stwierdzono, że najmniej odbiorów piłki było w strefach ataku.

Tab. 4. Charakterystyka liczbowa i procentowa sposobów przerywania akcji ofensywnych przeciwnika przez Polonię Bytom w rundzie jesiennej sezonu 2009/2010.

Badania wykazały, że najwięcej przerwanych akcji przeciwnika zespół z Bytomia notował poprzez wybicie piłki – 715 razy. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że akcję przeciwnika zawodnicy Polonii najczęściej przerywali w strefie ŚO – 328 razy. Średnio w meczu odnotowano z tego sektora – 22 przerwane akcję. W wyniku analizy stwierdzono, że najmniej przerwanych akcji wystąpiło w strefach ataku.

Charakterystyka gry defensywnej

Zespół Polonii Bytom w rundzie jesiennej sezonu 2009/20010 charakteryzował się bardzo dobra grą defensywną. W analizowanej rundzie Polonia straciła – 13 bramek i na tle wszystkich drużyn ekstraklasy pod tym względem zajęła 5 miejsce.

W grze defensywnej Polonii Bytom widać było, że zespół nie popełniał ryzyka wyprowadzenia akcji ofensywnych w niekorzystnych warunkach

Zawodnicy Polonii najwięcej odbiorów piłki notowali we współdziałaniu w strefie obrony i w sektorach na własnej połowie boiska. Świadczy to, że w zespole dobrze funkcjonowała współpraca zawodników obrony z formacją pomocników.

W większości analizowanych meczów notowano pozycje spalone zawodników drużyny przeciwnej. Wskazuje to na dobrą współpracę w linii defensywnej zawodników Polonii, która charakteryzowała się również pełną asekuracją w działaniach na własnej połowie boiska. Asekuracja ta najczęściej występowała poprzez wybicie piłki.

Analiza struktury gry defensywnej wykazała, że najczęściej zespół Polonii Bytom przerywał akcję przeciwnika – 36,4%. Odbiór piłki w przekroju całej rundy stanowił – 34,6%, przegrane pojedynki 1x1 – 29% wszystkich działań defensywnych. Przerwanie akcji przeciwnika poprzez wybicie piłki zawodnicy stosowali najczęściej we własnym polu karnym, co sugeruje stosowanie bezpiecznych rozwiązań we własnej strefie obronnej. Mniejsza liczba odbiorów piłki we współdziałaniu i poprzez wyprzedzenie nasuwa wniosek, że w czasie treningu powinno się poświęcić dużo uwagi na odbiór piłki w pojedynku 1x1 i tym samym przesunięcie gry w kierunku stref na połowie przeciwnika.

Na podstawie metody J. Płaczka można określić skuteczność gry ofensywnej i defensywnej zespołu. Metoda zastosowana w pracy pozwala na wykorzystanie jej do oceny zespołu w poszczególnych meczach, a także do oceny struktury gry zespołu i wyciągniecie wniosków do pracy szkoleniowej.

Autor: Dariusz Tysper