Poniższy tekst powstał na podstawie szkolenia prowadzonego przez Soccer Services, której właścicielami są: Carles Romagosa – Dyrektor Techniczny Akademii Paris Saint Germain oraz David Hernandez – Dyrektor Metodologii Paris Saint Germain. Analizie został poddany zawodnik występujący na pozycji środkowego, ofensywnego pomocnika.

Nie ma w piłce nożnej formy atakowania równie efektywnej i ekonomicznie uzasadnionej jak kontratak. Opisując dalej przykładowe ćwiczenie stosowane w doskonaleniu kontratakowania, autor będzie się odwoływał się do dwóch warunków organizacji kontr: predyspozycji własnych oraz preferencji w ustawieniu rywala.

Przestrzeń boiska jest w pełni uporządkowana i wymaga orientowania się zawodników oraz całych formacji w odniesieniu do stałych punktów (bramki, chorągiewki, linie). Dlatego tak ważne jest, aby ćwiczenia taktyczne zawsze realizować w miejscu, w którym doskonalone rozwiązanie najczęściej zdarza się na boisku w warunkach rywalizacji meczowej.

Poniższy artykuł został przygotowany na podstawie szkolenia zorganizowanego w Barcelonie przez firmę Soccer Services. Analiza zachowań na pozycjach nie odnosi się do konkretnego modelu gry (choć może być w ramach niego swobodnie stosowana), ale do stylu gry, jaki przyjmuje drużyna.

Poniższe ćwiczenie wskazuje pewien sposób podejścia do doskonalenia reagowania zespołu w fazie przejścia atak – obrona, czyli transferu negatywnego.

Podstawą periodyzacji taktycznej jest zbliżenie treningu do gry. Każde działanie ma przygotować zawodników do meczu. Podstawą budowania ćwiczeń jest taktyczny wymiar gry, wraz z którym jednocześnie trenujemy przygotowanie techniczne, fizyczne i psychiczne.

Finały mistrzostw świata w Brazylii na nowo ożywiły zainteresowanie systemami z trójką obrońców. Jednym z trenerów, który sięgnął po to rozwiązanie, jest Brendan Rodgers. Pod koniec ubiegłego roku zdecydował się na rewolucję taktyczną. Dziś jego Liverpool FC wyznacza standardy organizacji gry w systemie 1–3–4–3.

Czesław Michniewicz w każdym klubie, w którym pracuje, zawsze zaczyna ustawianie gry drużyny od defensywy, ponieważ nie ma w niej miejsca na improwizację. Stosuje zestaw ćwiczeń, wokół których buduje całą defensywę. Poniżej przykładowe.

W zaprezentowanym poniżej ćwiczeniu wskazano ścieżkę doskonalenia podstawowych elementów dla gry w obronie strefowej z naciskiem na pracę czwórki obrońców w linii. Kluczowe aspekty w obrębie tego systemu organizacji defensywy są również wskazywane sukcesywnie przy opisach poszczególnych form.

Nowocześnie grający w linii obrony zawodnicy potrafią oprócz wykonywania zadań defensywnych również rozpoczynać i kreować akcje w ofensywie. Wymaga to kształtowania u nich odpowiednich umiejętności technicznych oraz jakości wykonania, co powinniśmy doskonalić w treningu. Podstawową i bardzo ważną kwestią jest właściwe dobranie profilu zawodnika do danej pozycji na boisku.

Newsletter