Większość złych decyzji podejmowanych na boisku piłkarskim w profesjonalnej piłce nożnej, gdzie umiejętności techniczne i motoryczne zawodników są na bardzo wysokim poziomie, biorą się z braku obserwacji boiskowej oraz zbyt wolnego „skanowania” wolnej przestrzeni, ustawienia przeciwników i partnerów.

Gdy słyszymy o „SFG”, to oczywiście w pierwszej kolejności przychodzi nam na myśl rozegranie rzutów rożnych bądź wolnych. Trenerzy przykładają jednak coraz większą wagę do wrzutu piłki.

Wykorzystując zalety i przewagę ustawienia w systemie 1–3–6–1, głównym założeniem prowadzenia rywalizacji sportowej w fazie atakowania jest prowadzenie gry atakiem pozycyjnym w aspekcie budowania gry. Uważamy, że to najtrudniejszy i najbardziej złożony element taktyki piłki nożnej. Wymaga od zawodników wysokich umiejętności technicznych i klarownego rozumowania gry.

Dokonaliśmy podziału budowania gry w systemie 1–3–6–1 ze względu na strefy i sektory boiska.

Ze względu na strefy wyróżniamy budowanie gry:

  • w strefie niskiej i średniej na własnej połowie boiska. W tym przypadku celem jest w sposób kontrolowany przy presji zespołu współzawodniczącego wprowadzenie piłki do kolejnej strefy pola gry.
  • w strefie średniej i wysokiej na połowie przeciwnika. W tym przypadku celem jest stworzenie realnej szansy strzeleckiej do osiągnięcia zamierzonego rezultatu – zdobycia bramki.

Ze względu na sektory boiska, wyróżniamy budowanie gry:

  • w sektorze środkowym, wykorzystując przewagę liczebną w ustawieniu środkowych pomocników. Warto zwrócić uwagę, że to najbardziej zagęszczona przestrzeń na boisku, jednak stanowi najkrótszą drogę do bramki przeciwnika.
  •  w sektorach bocznych, korzystając z możliwie największej wolnej przestrzeni do prowadzenia gry w fazie atakowania przy umiejętnym wsparciu i aktywności zawodników.

Złożoność fazy budowania gry jest bezwzględnie uzależniona od zasad funkcjonowania w systemie gry, nie zaś kurczliwie opiera się na schematach. W fazie budowania gry w ataku pozycyjny zwracamy szczególną uwagę na sposób ustawiania zawodników względem miejsca, w którym znajduje się partner, piłka i przeciwnik, zajmując odpowiednie miejsca na boisku.

Dynamika prowadzenia rywalizacji sportowej nie pozwala nam na bierne umiejscowienie się zawodników, a wręcz wymaga odpowiedniej ruchliwości, tempa gry i czucia prowadzenia akcji piłkarskich.

O jakości budowania gry i prowadzenia ataku pozycyjnego, niewątpliwie decydującym aspektem oprócz indywidualnych umiejętności zawodników jest szybkość i jakość podejmowanych decyzji w bardzo krótkim czasie przy ogromnej presji przeciwnika. W tym aspekcie musimy pamiętać o sferze mentalnej, radzeniu sobie z emocjonalną stroną zespołu, ponieważ bardzo często następuje odpowiednie ustawienie w odpowiednim czasie i miejscu, natomiast brakuje odwagi i pewności siebie, aby wykorzystać stworzone możliwości prowadzenia akcji.

Powyższy fragment pochodzi z artykułu „Wokół systemu 1–3–6–1” opublikowanego w nr 5/2020 (40) czasopisma „Asystent Trenera”.

W artykule trenerzy Łukasz Wojtala i Krzysztof Szczepanik:

  • wyjaśniają motywację do wprowadzenia tego innowacyjnego systemu gry,
  • wskazują pozycje na boisku w systemie 1–3–6–1,
  • wykazują zalety omawianego systemu gry,
  • podaje wskazówki treningowe,
  • omawiają budowanie gry (w strefie niskiej) w tym systemie,
  •  prezentują wybrane środki treningowe.

W II części artykułu, opublikowanej w kolejnym wydaniu AT nr 6/2020 (41), autorzy przybliżają pomysł na fazę budowania gry w strefie średniej (wraz z proponowanymi środkami treningowymi) i w strefie wysokiej.

Tutaj można zamówić czasopismo „Asystent Trenera”

Jednym z kluczowych miejsc na boisku jest przestrzeń między linią obrony a bramkarzem przeciwnika. Po złamaniu tej linii otwiera nam się droga do bramki.

W fazie, kiedy piłka progresuje wyżej i znajduje się na połowie przeciwnika, ważne jest wsparcie środkowych obrońców za linią piłki. Przede wszystkim zapewnia to „głębokość” i linię podania w celu utrzymania posiadania i cyrkulacji piłki.

W opublikowanym fragmencie II części podcastu „Jak uczyć futbolu” Tomasz Tchórz opowiada jak nauczałby młodych piłkarzy zwodów w oparciu o Periodyzacje Taktyczną. Podcast jest częścią serwisu EkstraTrener (www.ekstratrener.pl). A cały artykuł znajdziecie w nr 6/2018 (31) czasopisma Asystent Trenera.

Poniższy fragment pochodzi z książki „100 zdań o piłce nożnej” autorstwa Mikela Etxarriego. Zawiera ona 100 rozważań związanych przede wszystkim z taktyką, ale również z techniką czy aspektem mentalnym w piłce nożnej.

Najlepszym sposobem uzyskania dobrych odpowiedzi pytanie – co robić, aby zdobywać bramki efektywnie i skutecznie – będzie analiza meczów na najwyższym poziomie (do którego chcemy oczywiście dążyć). Warto również stworzyć swoim zawodnikom środowisko treningowe, które jak najbardziej odtworzy rzeczywiste warunki meczowe.

Jakie trendy taktyczne dało się zaobserwować w grze złotych medalistów Mistrzostw Europy U21, które w 2017 r. odbyły się w Polsce? Analizą gry naszych zachodnich sąsiadów zajął się nasz stały autor, Jakub Myszkorowski. W poniższym materiale skupił się na organizacji taktycznej w subfazie otwierania.

Wbrew pozorom, stworzenie takiej gry jest bardzo proste. Jednak zanim zabierzemy się za ustawianie stożków czy pachołków i rozstawianie zawodników, należy się najpierw zastanowić, który moment gry chcemy poprawić.

Wznowienie gry od bramki – jeden z najczęściej występujących w meczu stałych fragmentów gry. I zarazem często drużynowy powód do zbiorowego wstydu… Poniżej 2 podstawowe ćwiczenia, które powinna poprzedzić forma ścisła, bez aktywnego przeciwnika, oparta wyłącznie na doskonaleniu zachowania zawodników z piłką i bez piłki.

Newsletter