Przepis zabraniający bramkarzom otwarcia gry za połowę boiska istnieje w piłce dziecięcej już od dłuższego czasu. Problem jednak w tym, że przepis, który miał nakazać dzieciom grać od bramki, tak żeby ich tej trudnej sztuki nauczyć, niestety powoduje skutki odwrotne…

Kolejna propozycja doskonalenia umiejętności piłkarskich swoich podopiecznych w formie gry. Tym razem głównym założeniem jest budowanie ataku, poprzez utrzymanie się przy piłce na własnej połowie i wykorzystanie zawodników grających w bocznych i środkowym sektorze pola gry. Układ gry daje przynajmniej kilka możliwości modyfikacji jej przebiegu i celów do osiągnięcia.

Wiele mówi się o K-O-R, czyli Komitecie Oszalałych Rodziców. Głośne okrzyki, nerwy przy złych podaniach czy szaleńcza radość po golach są zachowaniem każdego człowieka, który kocha sport i emocjonuje się piłką nożną. Dlaczego miałby tego nie robić podczas meczu swojego syna?

Czy dzieci powinno się nauczać tylko techniki? Czy od 12. roku życia wchodzimy dopiero w zagadnienia taktyczne? Czy dzieci w grze treningowej zawsze się czegoś uczą? Jak duża powinna być ingerencja trenera w czasie takiej gry?

Nawiązując do zeszłotygodniowej propozycji ćwiczenia tygodnia FA, dzisiejsza gra również utrzymana jest w tematyce tzw. faz przejściowych. Jest to kolejna bardzo kompleksowa propozycja, która doskonali wszystko, co w piłce nożnej jest najważniejsze, czyli technikę, taktykę, zdolności fizyczne czy szeroko pojętą komunikację.

Tym razem dynamiczna gra, której głównym celem jest atak szybki. To bardzo kompleksowa propozycja, w której oprócz doskonalenia prostych umiejętności taktycznych, zawodnicy pod naporem przeciwnika szlifują zdolności techniczne oraz fizyczne. To jest właśnie piłka nożna. Proponowana gra wymaga od uczestniczących w niej stałej komunikacji werbalnej oraz niewerbalnej.

Johann Cruyff kiedyś powiedział: „Nigdy nie widziałem całego zespołu młodzieżowego, który by zadebiutował. Robią to indywidualni zawodnicy. W związku z tym akademie powinny skupić się na indywidualnym rozwoju.”.

Zabawa w berka z reguły nie jest specjalnie uporządkowana jeśli chodzi o poruszanie się w niej zawodników. W przedstawionej propozycji jest to ściśle określone do momentu kiedy trener nie da sygnału. Niby prosta w przebiegu zabawa, a jednak wymagająca od ćwiczących szybkich reakcji, orientacji w przestrzeni czy zdolności sprzężenia ruchów.

Nową propozycją ćwiczenia tygodnia będzie kolejna gra na utrzymanie się przy piłce z zadaniem dodatkowym. Jej głównym zadaniem oprócz „szanowania” futbolówki to tzw. geometria gry. Pod tym hasłem nie kryje się nic innego jak przenoszenie ciężaru gry oraz wykorzystanie wolnych sektorów boiska, do których należy kierować podanie w myśl zasady, że dobry zawodnik to nie ten co podaje piłkę do ustawionego partnera, tylko ten co podaje piłkę w miejsce, gdzie zaraz partner będzie.

Schemat ustawienia akcesoriów treningowych pozwala na liczne modyfikacje zadań służących do realizacji założonych celów szkoleniowych względem swojej grupy. Główną ideą prezentowanej gry to oprócz utrzymania się przy piłce czy wszechstronnej gry 1 × 1, doskonalenie typowych działań boiskowych dla zawodników grających na pozycji bramkarza, bocznych obrońców/pomocników czy środkowych napastników, ale to już wyższy poziom wtajemniczenia…