Czy dzieci powinno się nauczać tylko techniki? Czy od 12. roku życia wchodzimy dopiero w zagadnienia taktyczne? Czy dzieci w grze treningowej zawsze się czegoś uczą? Jak duża powinna być ingerencja trenera w czasie takiej gry?

Według mnie zawodnik od dziecka powinien zbierać doświadczenia związane z grą w piłkę nożną. Bezsprzecznie wszyscy na pierwszym miejscu wymienimy umiejętności techniczne oraz ruchowe (motoryczne), jednak należy pamiętać, że w każdej grze piłkarz zbiera doświadczenia orientacyjno-przestrzenne połączone z podejmowaniem decyzji. Jeśli w wieku dziecięcym stopniowo będziemy zwracać uwagę na wykorzystanie przestrzeni boiskowej i pozwolimy dzieciom podejmować decyzje (taktyka), to przyczynimy się do tego, że w przyszłości piłka nożna będzie dla nich grą bardziej zrozumiałą, grą w której będą podejmować więcej szybkich i właściwych decyzji.

W grach, począwszy od przedszkolaka czy żaka, w treningu przemycamy dzieciom taktykę, tworzymy środowisko do nauki, czasem nic nie nakazując. To od nas zależy czy w grze, którą stworzymy będzie występowało więcej podań, prowadzenia piłki, gry w przewadze, pojedynków czy uderzeń na bramkę.

Dlaczego dziecko się tak chętnie uczy? Ponieważ nikt nie mówi mu, co ma robić, może samo podejmować decyzję, co najważniejsze gra, a nie ćwiczy, zdobywa bramki, wie co robić na boisku, zna cel gry.

Z drugiej jednak strony w dzisiejszych czasach mówimy: „Dziś pod koniec treningu pograją 45 minut, sami będą podejmować decyzje, a ja popatrzę”. Należy sobie zadać pytanie, czy jeśli tak jest na każdym treningu, to czy zawodnicy się uczą? Czy nie nabierają złych nawyków? Gra jest dobrym środkiem treningowym, w każdej grze bowiem istnieją sytuacje, które zawodnik musi rozwiązywać, natomiast trener czasem musi przerwać grę, zadać pytanie, wyjaśnić, dać wskazówkę. Każdy trener już indywidualnie musi się zastanowić, czy nie za często pomaga swym zawodnikom, czy też w ogóle zmusza ich do myślenia.

Gra podwórkowa nie może zdominować treningu, ale również na zajęciach musi być czas na „grę nieskrępowaną”. Wydaje się bowiem, że celem każdego treningu jest to, by dziecko się czegoś nauczyło i miało frajdę z gry!

Powyższy fragment pochodzi z artykułu „Taktyka gry dla dzieci”, opublikowanego w wydaniu specjalnym „Asystent Trenera Dzieci 2”. A w artykule m.in:

• Dostosowanie przekazu do „wieku umysłowego” dziecka
• Przykłady gier wg kategorii wiekowej (żak, orlik, młodzik) oraz stref boiska
• Analiza „dlaczego nie grają tak jak chcemy?”
• Przemycanie taktyki w grach
• Dlaczego w czasie gry uczymy taktyki?

Tutaj można zamówić czasopismo „Asystent Trenera”