Na temat treningu siłowego dzieci i młodzieży powstało wiele nieprawdziwych, bardzo często powielanych mitów, na podstawie których wielu trenerów rezygnowało z tej formy treningu. Większość badań, obserwacji i metaanaliz całkowicie wyklucza zjawiska, o których przez bardzo długi czas się mówiło w kontekście treningu oporowego.

Trening siłowy hamuje wzrost dzieci

Jednym z nich, a zarazem tym najczęściej powielanym jest stwierdzenie, że hamuje wzrost dzieci, a było to poparte mitem, iż w trakcie obciążania młodego organizmu zewnętrznym bodźcem jesteśmy w stanie uszkodzić chrząstkę nasadową na zakończeniach długich kości. W trakcie wieloletnich badań nie odnotowano żadnego przypadku negatywnego wpływu treningu oporowego na rozwój kostny. Wskazano za to, że dzieciństwo jest najlepszym okresem, aby układ kostny był poddawany siłom ściskającym i rozciągającym, które są obecne podczas treningu z ciężarem. Wykazano, że regularne uczestnictwo w treningu oporowym znacznie zwiększa gęstość mineralną kości oraz ich całkowitą masę, a najlepszym przykładem tej tezy jest wysokość tych wskaźników u młodzieży trenującej dwubój olimpijski (podrzut i rwanie). Warto odnotować, że u badanej grupy odnotowano również lepsze niż u reszty wskaźniki psychospołeczne, jak poziom pewności siebie, czy postrzeganie siebie jako jednostki w środowisku. Oprócz zdrowia układu kostnego i osiągniętych korzyści psychospołecznych, u badanej grupy odnotowano znacznie lepszą kompozycję ciała (stosunek suchej masy mięśniowej do otłuszczenia).

Trening siłowy jest urazowy

Kolejnym, najczęściej powielanym mitem, jest urazowość związana z uczestnictwem w treningu siłowym. Według danych NSCA (National Strength and Conditioning Association) ze wszystkich zgromadzonych w okresie jednego roku 1576 kontuzji wśród dzieci i młodzieży, tylko 0,7% była związana z treningiem oporowym, natomiast liczba urazów wywołanych przez sporty takie jak futbol amerykański, koszykówka i piłka nożna to odpowiednio 19%, 15% i 2%. Warto zaznaczyć, że wszystkie kontuzje związane z treningiem siłowym były wywołane przez zbyt szybką progresję, bądź nieodpowiednią technikę wykonywanych ćwiczeń. W badaniach nadzorujących urazowość w sporcie w liceach w Stanach Zjednoczonych w 2005–2006 r. wykazano, że przez rok w trakcie uczestnictwa w grach zespołowych doszło aż do 1,4 mln urazów, co daje wynik 2,4 kontuzji na 1000 godz. treningu. Ten sam raport przedstawia, że w trakcie 1000 godz. treningu piłkarskiego dochodzi średnio do 8 kontuzji, a w tym samym czasie podczas treningu siłowego występuje zaledwie 1,2 urazu.

Powyższy fragment pochodzi z artykułu „Trening siłowy”, którego autorem jest Michał Naulewicz, Better Way – Przygotowanie Motoryczne. Artykuł został opublikowany w wydaniu specjalnym AT „Długofalowy rozwój młodego piłkarza”.

Tutaj można zamówić czasopismo „Asystent Trenera”